شکر خدا که زندگی ام نذر روضه هاست           شکر خدا که روزی ام از سفـره شماست

شکـر خــدا که پــای شمــا سیـنـه می زنم           شکـر خــدا که درد مــرا نـامتـان دواست

عمــری نـفس زدم به هــوای نگــاهـتــان           عمری سـرم به سایه این بیــرق عزاست

قـلبــم به بــزم هر شبتان خو گرفته است           چشمم به خاک خانه تان خــوب آشناست

بر روی سنگ قبر من این گونه حک کنید           این خانه زاد روضه و مجنون کربلاست

روزیِّ اشـک چــشم مــرا مـرحمت کنید           روزیِّ دیــده ای که نــذر کــردۀ شماست

دل را به بــال شــال عــزا بسته ام مگــر           یک شب ببینمش که روی گـنـبد طلاست